Rota Yeniden Oluşturuluyor

“İstiyorum işte, istiyorum!” diyerek tutturma ile başlar konuşma…

“Herkeste var, bir ben de yok bu karakterden ama!” Başkaları ile kıyaslayıp kendini acındırma ile devam eder…

“Küçük bir oyuncak, büyük değil ki!” Mücadele, istediği şeyin pek de mühim olmadığı vurgulanarak devam eder…

“Bu sefer alın, söz daha da istemeyeceğim.” Anı kurtarmak için ileriye dönük, tutulamayacak vaatler verilir…

“Zaten siz bana hiç oyuncak almıyorsunuz!” Anneliğin ve babalığın kötülenir, içindeki öfke dışa vurulur…

“Anne, baba ne olur!” Ve son olarak yalvarma sürecine geçilir…

Ebeveyn olarak yönümüz, çocuklarımıza sunulan imkânlarla, alınan oyuncaklarla onları mutlu etmeye dönmüş olabilir. O zaman bu tarz sahnelerle karşılaşmamız hatta yaşamamız çok olası, değil mi?

Gökçe artık burnundan soluyordu. Yine ne yapmış ne etmiş oğlu Can istediği oyuncağı ona aldırtmıştı. “Sen ne kötü bir annesin!” diyerek kendini yerden yere atan bir çocuğun annesi olmak, “El alem ne der!” kaygısı duymak mı yoksa çocuğunu yetiştirememek, onu bu hale getirenin kendisi olduğunu bilmek mi daha kötü hissettiriyordu, emin olamadı. Çocuğunu yetiştirirken bir yol, bir yöntem bulamamasının sebebi neydi acaba?

Oysaki hiç böyle hayal etmemişti. Otorite sahibi, aynı zamanda da anlayışlı, keyifli bir anne olacağını sanıyordu. Şimdi ise keyifli ya da anlayışlı olduğu tartışılabilirdi belki, ama otorite sahibi olmadığı aşikârdı.

Rüzgarla savrulan, nereye gittiği belli olmayan bir yelkenli gibi öylece denizde yol alıyordu sanki…

Yön…

Bir yön tayin etmeliydi. “Neyi, neden yapıyorum?” soruları iyi bir başlangıç olabilirdi.

“Anne olmanın amacı neydi?” Bunu hatırlamaya ihtiyacı vardı. Çocuğu hayata hazırlamak, onu yetiştirmek…Küçük hedefler belirleyerek bir başlangıç oluşturabilir miydi? İlk fırsatta oyuncakçıya gitmek yerine, bisiklet sürmek, birlikte yürüyüş yapmak için parka gitmek, olabilir miydi?

Bir kamyonun en efor sarf ettiği zaman, dönüş yaptığı, yönünü değiştirdiği hamlelerin olduğu zamandır. Bu küçük, bir an gibi görünen hamle, rotayı oluşturur. Yanlış yollara saparak kaybolmayı ve o süreçteki maddi, manevi maliyetleri azaltır. 

O zaman, rota yeniden oluşturuluyor…

Bütün mesele bugün karaya bir damla ak düşürmek...

Ortalığı beyaza bürümek değil...