Soru Yoksa Cevapta Yok

Zeynep iş yerinde ,arkadaşının ilişkisiyle ilgili anlattıklarını dinliyordu. Dışarıdan baktığı için sorunların nedenlerini, çözümlerini, kimin nerede haklı olduğunu görebiliyordu. Bu yüzden sevdiği bir arkadaşı olduğu için ona birkaç tavsiyede bulundu.

“İyi güzel de onun için hiçbir şey yapmamışsın ki. Adam senin için bütün imkanlarını sermiş ortaya. Çok meşgulsün anlıyorum ama onun için de biraz emek vermen gerekir.” Ancak bu söyledikleri,  arkadaşının pek hoşuna gitmemişti. Daha sonra konuşmak üzere, bulundukları kafeteryadan çıktı ve Zeynep’i geride bıraktı.

Dinleyen Varsa , Anlatan Vardır...

Zeynep ise şaşkınlıkla arkasından bakakalmıştı. Ne zaman insanlara tavsiye vermek istese aynı tepkilerle karşılaşıyordu. Daha dün bisiklete binmeyi öğrenen yeğenine, nasıl dengede duracağını anlatırken, o da aynı tepkiyi verip uzaklaşmıştı.

Bütün gün bunu düşündü ve mesaisi bittiğinde evin yoluna koyuldu. Eve girdiğinde onu ninesi karşıladı. Onun dalgınlığını fark edip ne olduğunu sorduğunda olanları anlattı.  

Ninesi “Onlar senden tavsiye istediler mi?” diye sorduğunda ise durdu, hiçbiri istememişti. O, buna rağmen iyi niyetle, bildiğini aktarmıştı. Bu yüzden insanların hoşuna gitmeyeceğini hiç düşünememişti.

Odasına çekildiğinde ise kendi kendine karar verdi; Soru yoksa cevap yoktu artık...

Bütün mesele bugün karaya bir damla ak düşürmek...

Ortalığı beyaza bürümek değil...

Y.H.