EV ALMA KOMŞU MU AL?

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın kendisini koruyabilmesi için önce sınırlarını doğru çizmesi gerektiğine dikkat çeker.

En sonunda kızına bir ev alabilecek parayı biriktirebilmişti. Birilerine haber yollayıp, bütçesine uygun yakın civarda ev aradığını duyurmuştu. "Şimdi artık bekleme zamanı" diye düşünürken haber geldi. Kızının tam istediği yerde uygun fiyata bir daire denk gelmişti. "Nasibi varmış demek, doğru zaman şimdiymiş" diye içinden geçirdi.  Bir heves gidip eve bakmış ve çok beğenmişlerdi. "Çok fazla irdelemeye gerek yok" deyip hemen pazarlığı yapmışlardı. İki taraf da memnundu belli ki iyi bir alışveriş olmuştu. 

Kısa sürede Selin, annesinin aldığı eve yerleşmişti. "Her şey çok güzel oldu" diye düşünürken, bir sabah kapının sert bir biçimde vurulması ile irkildi.  Kapıda alt komşu Ayşe teyze vardı.

-"Buyurun Ayşe teyzeciğim nedir problem?" 

-"Problem sizsiniz. Siz geldiniz geleli başımıza taşlar yağıyor. Bu ne gürültü?" 

Amanın! Selin'in o anda başından aşağı kaynar sular döküldü.  Bu kadının aklı melekeleri yerinde olmadığını kaç kere karşı komşusu söylemişti. Ayşe teyze ilk karşılaştıklarını hatırladı o anda. Sevecen tavırları ile Selin'i kucaklamıştı. Karşı komşusunun söylemlerini kulak ardı etmiş, ne kadar yakınlık kuracağını ayarlayamamıştı. Selin'in o an da aklı başına geldi.  

Evi beğenince çabucak alınca hayırlı oldu zannetmiştik. İnsan ev alırken içerisine konumuna bakar da, komşusunu düşünmez.  İhtiyacımız olduğundan ilk kapısını çaldığımız kişiler oysa komşularımız. Meğer o gözle de bakmak gerekirmiş. Boşuna dememiş büyüklerimiz "Ev alma komşu al" diye.

Aynı gün okulda benzer bir konu gündem olmuştu. Ayşe de ilk teneffüs Selin'i görür görmez anlatmaya başladı. “Ne zor, ne kadar zor insanın yanlış anlaşılması. Hâlbuki ne güzel de anlaşıyorduk, hemencecik samimi olmuştuk. 3 aydır komşuyuz. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. İkimiz de çalışıyoruz sabahları bir araya gelip içemediğimiz kahvelerimizi akşamları içerdik. Geç saatlere kadar sohbet muhabbet ederdik. Çocuklarımızı okuldan alırken de birbirimize yardımcıydık. Ne yesem ona göndermeden yemezdim… Şimdi eve gidesim bile gelmiyor. Kapıda karşılaşacağız diye hızlı hızlı eve giriş yapıyorum. Neymiş, benim çocuğum onun çocuğuna uygunsuz cümle kullanmış, bende çocuğuma yeterince tepki göstermemişim. Bu sebepten dolayı selam kesilir mi? Ahh! Yine annem haklı çıktı, fazla muhabbet tez ayrılık getirdi." diye uzun uzun anlatıyordu, arkadaşı.

O sebeple ilişkilerde hemen samimiyet kurmak yerine, öncesinden anlamayla başlanmalı, anlamak için de biraz geri durmalı, izlemeli değil miydi? Bu mahallede bu apartmanda ilişkiler nasıl? Yan komşum ile üst komşum arasındaki  fark olmalı mı? Farklı sınırlar farklı ayrıcalıklar getirir mi? Yanımda bu kadar ilişiğimde olan kişi ile nasıl bir ilişkilerim olmalı? 

İlişki Kurmadan Önce Yavaş Yavaş Yaklaş

Deneyimsel Öğreti ülkelerin sınırları olmazsa nasıl istila edilirse, insanların da sınırları olmadığında aynı şekilde zarar göreceğini söyler. Tanımadan hemen samimi ilişkiler kurmak ne kadar doğru? Portakalın kabuğu nasıl portakalı muhafaza ediyorsa, ilişkilerde de doğru sınırlar çizmek bizi muhafaza eder. İnsan ilişki kurmaya meyilli bir canlıdır. İnsanın sevmeye sevilmeye, anlatmaya dinlemeye ihtiyacı vardır. Tek başına ne kadar çekilir ki bu dünya? Paylaşmak güzel de ne kadar paylaşılması gerektiğini bilmek daha güzel. Ne kadar yaklaşılması gerektiğini bilmek daha güzel. Bu şekilde yaklaşmayınca, insan istemediği üzücü durumları yaşayabiliyor. 

"Ev alma komşu al diyorlar ya. Ev alma komşu mu al, yoksa evi aldıktan sonra komşularınla kuracağın ilişkilerde önce anlamaya çalışıp, yavaş yavaş mı yaklaş? "

Bütün mesele bugün karaya bir damla ak düşürmek...

Ortalığı beyaza bürümek değil...

Y.H.