Hoş Geldin Yeni Ben - 2

 Hoş Geldin Yeni Ben - 2

Merhaba Öğretmenim,

İyiliğinizi dilerim…

Öyle bir dönemde karşıma çıktınız ki, şipidik terliklerimle, aç ve titrek geldim karşınıza.

Karanlıklarıma ışık oldunuz,

Işık tutan olmayı öğrettiniz.

Sarp yollarıma düzlük oldunuz, tüm köşelerimi ovalleştiren oldunuz.

Altı, yanları delik ayakkabıyla yürüyemeyen titrek bedenime dik durmayı siz öğrettiniz.

Soyut somut yutamadıklarımı nasıl yutabileceğimi öğreten, açlıklarımı doyuran, üstümü giydiren siz oldunuz.

Cılız saçaklarıma kök saldıran siz oldunuz. 

Beğenilme kabul görmek yerine, ihtiyacını vermenin nasıl mutlu ettiğini sizden öğrendim.

Korkularıma cesareti, 

Zorbalığıma cabbarlığı,

Zalimliklerime adaleti,

Cahil güçlerime alimliği 

Merhametle işlemeyi siz öğrettiniz.

Sevinçten ağlamayı yaşattınız...

Hocam yoktu, hocam oldunuz liderim oldunuz.

Annem babam vardı ama yetim öksüzdüm ebeveynim siz oldunuz.

Doğrulara yaklaştıran dostum oldunuz.

Bir telefonla yangınlarımı söndüren, ümitsizliklerimde ümit verenim oldunuz. Tutunamayan cılız köklerimi güçlendiren oldunuz.

Tüm kapıların kapandığı bayramlarda bile, giremediğim veya çalınmayan kapılarımın tek anahtarına ulaştıran siz oldunuz…

Öğretmenim yeni ben dediğim günden bu yana, ne çok şey dönüştüğünü bu kısacık satırlarıma sığdırmaya çalıştım... Ama anlamı bu satırlara sığmayacak kadar büyük ve kıymetli...

İnsanoğlu unutan, şimdi bunları unutursam nankörlerden olurum. Bu kadar faydayı güzel, keyifle yaşadığım sizden ilminizden nasıl uzak kalabilirim öğretmenim❔

Kapıdan kovsanız bacadan girmeye çalışacağımı yine bilesiniz...

Bütün mesele bugün karaya bir damla ak düşürmek...

Ortalığı beyaza bürümek değil...

Y.H.