Karınca Kararınca

Karınca Kararınca

Hayatta her şeyin olduğu gibi hedefe ulaşmanın da bir yöntemi vardır ve çoğu zaman bu yöntem isteklerimizle çatışır. Buna rağmen biz isteklerimizde ısrar ederiz. Tıpkı karıncalar gibi ama bir farkla….

Karınca da ısrar eder ama eyleminde... O da zorlanır ama bilir ki gittiği yol doğrudur ve onu hedefe vardıracak olan da budur. Bu nedenle nettir, doğru bildiğinden şaşmaz.

Tüm canlılar hayatta doğru olanı yaparken, bir tek insana yanılabilme hakkı verilmiştir. O halde bunun bir sebebi olmalıdır. 

Peki ama bu sebep nedir ve insana neden verilmiştir? 

Sadece düşmesi için mi? 

Yoksa düştükten sonra düşünmesi, fark etmesi ve doğruyu seçebilmesi için mi?

İnsan doğaya şöyle bir baksa, neler görüp neler fark edecek kim bilir? 

Küçücük bir karıncadan hedefine giden yolda nasıl bir strateji uygulaması gerektiğini öğrenecek belki de. Kim bilir bakmayı becerebilirsek bize daha başka neler anlatacak? 

İnsan ne yaparsa onu en iyi şekilde yapmalı... Yapabileceği en iyi şekilde...

Peki, iyiye nasıl varılır? Hemen mi? İnsan bir anda hedefine varabilir mi gerçekten? 

İnsan hiç şüphesiz bunu ister. Çünkü acelecidir, beklemeyi sevmez. Ama bu büyük taşın altına girip onu kaldıracak gücü var mıdır? Taşımayacağı bir yükü yüklenmek midir başarı yoksa o karıncanın yaptığı gibi gücünün yettiği hamlelerle hedefine varmaya çalışmak mı? Üşenmeden, usanmadan, sabırla gücünün yettiği parçaları taşımak insana, bir anda taşımayacağı yükü kaldırmaktan zor gelir. Oysa karıncayı da insanı da başarıya ulaştıran yol budur.

İnsanların amaçlarının büyük, adımlarınınsa küçük olması kıymetlidir. Gerçek başarı bir sonuca varmak değil, o sonuca giderken küçük adımlarına hürmet ederek ve keyif alarak yol almaktır. İnsan hedefine büyük adımlarla, hızlıca gitmek istediğinde yorulur, büyük hedeflerin altında ezilip kalabilir. Bu da onun asıl isteğine varamadan vazgeçmesine sebep olur. 

Sır karıncada gizlidir. İnsan onu modellediğinde hedefine ulaşabilir. Karınca kararınca gidebildiğimizde hedefe ulaşmamız kaçınılmazdır. Aslında bir baksak göreceğiz, ihtiyacımız olan her şeyin aslında hiç beklemediğimiz yerde apaçık gizli olduğunu…

Bütün mesele bugün karaya bir damla ak düşürmek...

Ortalığı beyaza bürümek değil...

Y.H.